یکی از اتهاماتی که مخالفین مکتب تشیع به دروغ بر ما وارد می کنند این است که شیعیان مطلق صحابه را کافر و
یا منافق و فاسق می دانند پر واضح است کسی کوچکترین آشنایی با مکتب اهل بیت داشته باشد کذب این اتهام را متوجه می شود.
علمای ما در راستای وظایف مرزبانی خود به این نوع اتهامات پاسخ های دندان شکنی داده اند از جمله مرزبان مکتب
تشیع مرحوم علامه مرتضی عسکری می باشد که در کتاب کوچکی
به صورت خلاصه عدالت صحابه و اندیشه شیعه در مورد آن را بررسی کرده است .
که به توفیق اللهی نسخه pdf این کتاب را برای دانلود بارگذاری می کنم و
امیدوارم مورد استفاده عزیزان واقع بشود.
دریافت
شریعتی شیعه نیست !!!
علمای
مختلف و بزرگواری در مورد این شخصیت ارائه نظرکرده اند.از آن جمله شهید
مطهری متفکربزرگ معاصرما می باشد.ایشان درنامه ای خطاب به حضرت امام که پس
از مرگ شریعتی و قبل از پیروزی انقلاب نگارش یافته است،چنین می نویسد:«
عجباً! می خواهند با اندیشه هایی که چکیده افکار"ماسینیون" مستشار وزارت
مستعمرات فرانسه در شمال آفریقا و سرپرست مبلغان مسیحی در مصر و افکار
"گوریچ" یهودی ماتریالیست و اندیشه های"ژان پل سارتر" اگزیستالیست ضد خدا
وعقاید دو رکهایم جامعه شناس ضد مذهب است ، اسلام نوین بسازند! پس و علی
الاسلام السلام.
به
خدا قسم ، اگر روزی مصلحت اقتضا کند که اندیشه های این شخص [دکتر
شریعتی]حلاجی شود و ریشه هایش به دست آید وبااندیشه های اسلامی مقایسه
شود،صدها مطلب به دست آیدکه برضدّ اصول اسلام است و به علاوه بی پایگی آنه
روشن می شود»(1)
همچنین
علامه ابوالفضائل مصباح یزدی از مخالفان افکار ایشان می باشد و علامه بزرگ
قرن ،مفسر عظیم الشأن آیت الله طباطبایی هم با علامه مصباح هم عقیده می
باشد برای اطلاع بیشتر می توانید به کتاب مصباح دوستان مراجعه کنید
از همه مهمتر بزرگ مرد تارخ شیعه ، احیاء کننده ی اسلام ناب محمدی امام خمینی(ره) ایشان را اصلا مسلمان نمی دانست .
جناب
سید حمید روحانی که الان هم در قید حیات می باشند و از مورخین بنام انقلاب
هستند در کتاب خود که در مورد انقلاب نوشته است می گوید: رفته بودم نزد
امام گفتم:ای کاش در پیام تسلیت در مورد شریعتی یک کلمه مرحومی شما می
نوشتید ، این که تأییدی نمی شود ، ایشان نقل می کند که امام فرمودند: اگر اورامُسلِم می دانستم می نوشتم.
امام
بعنوان مرجع؛دکتر شریعتی را مسلمان نمی دانست . پس نتیجه میگیرم ایشان از
مذهب شیعه خارج بوده است . البته به نظربنده این حکم در مورد اواخر عمر
دکتر شریعتی صحیح می باشد.
1- سیری در زندگانی استاد مطهری ص 222 و 223