بنابر آنچه از تاریخ و روایات معتبر و نظریات فقهای اهل سنت بر می آید ، گروهی از صحابه ، حتی بعد از رحلت پیامبر بزرگوار اسلام (ص) یعنی در زمان خلافت خلفا و بعد از آن ، اعتقاد به ازدواج موقت داشته اند و نظریه فقهی آنان این بوده که متعه جایز و مباح است .

اکنون به بیان نام های برخی از آنها را ذکر می کنیم :و از آنجایی که همه انان صحابه هستند و نزد اهل سنت همگی عادل ، نیازی به بررسی جایگاه آنان نمی بینم .

1 – عمران بن حصین خزاعی

در کتاب صحیح بخاری آمده است : عمران (رض)می گوید : آیه متعه در قرآن نازل شد ، ما و پیامبر (ص) به آن عمل می کردیم و آیه دیگری نیز نازل نشد که آن را حرام نماید و پیامبر(ص) نیز در زمان حیاتش هرگز از آن نهی نکرد . مردی با نظر خودش ( در نهی از متعه ) چیزی گفت . ( صحیح بخاری ج 3 ص 104 ، کتاب التفسیر ،باب قوله تعالی : یا ایها الذین آمنوا لا تحرموا طیبات ...)

اسناد دیگری که دلالت بر این دارد که این صحابی از جمله کسانی بوده که اعتقاد به حلیت متعه داشته است عبارتند از :

1 -  مسند احمد ج 4 ص 436

2 – المحبر ص 289

 3 – الکشف البیان ج 3 ص 278

4 – تفسیر الکبیر ج 10 ص 53

5 – اسد الغابه ج 4 ص 138

2 – ابو سعید خدری

ایشان نیز اعتقاد به حلیت متعه داشته است مراجعه شود به المحلی ج 9 ص 519 ؛ شرح زرقانی ج 3 ص 154 ؛ عمدة القاری ج 8 ص 310 )

3 – جابر بن عبدالله انصاری

مراجعه شود به :

1 – مصنف عبدالرزاق ج 7 ص 499

2 – مسند احمد ج 3 ص 380

3 – بدایة المجتهد ج 2 ص 58

4 – کنزل العمال ج 16 ص 520 ح 5719

5 – الحاوی الکبیر ج 11 ص 455

6 – شرح زرقانی ج 3 ص 154

7 – تاریخ المدینة ج 2 صص 720 – 719 -717

 

4 – زید بن ثابت انصاری

هاشمی می گوید : از میان صحابه کسی که متعه را حلال می شمرد ، زید بن ثابت انصاری بود ( المحبّر ص 289 )

ذهبی می گوید : زید بن ثابت ، پیشوای بزرگ ، شیخ قاریان  و مفتی مدینه و کاتب وحی بود و کسی بود که در زمان رسول خدا (ص) قرآن را گرد آوردی می کرد ( سیراعلام النبلاء ج 2 ص 437)

 

5 – عبدالله بن مسعود

ابن حزم می گوید : بعد از وفات رسول خدا (ص) گروهی از اصحاب از جمله ابن مسعود بر حلال بودنِ متعه باقی ماندند. (المحلی ج5 ص 519 و شرح زرقانی ج 3 ص 154)

 

6 – سلمة بن اکوع

هاشمی گوید : از کسانی که معتقد به جواز متعه بود ، سلمة بن اکوع است . ( المحبّر ص 289 )

 

7 – علی بن ابی طالب

هاشمی می گوید : از میان صحابه پیامبر(ص) علی بن ابی طالب قائل به جواز متعه بود . ( الاعلام ص 37 در تذکرة شیخ مفید از محبر نقل شده است ولی در چاپ جدید آن را حذف کرده اند . )

دیگر منابع :

1 – تفسیرالکبیر ج 10 ص 50

2 – کنزالعمال ج 16 ص 522 ح 45728

3 – الدر المنثور ج 2 ص 140

4 – المحلی ج 9 ص 520

 

8 – عمرو بن حریث

وی از کسانی است که در زما خلافت عمربن خطاب اقدام به ازدواج موقت کرد .

منابع :

1 – المحلی ج 9 ص 519

2 – شرح زرقانی ج 3 ص 154

3 – مصنف عبدالرزاق ج 7 ص 496 و 500

4 – کنزالعمال ج 16 ص 518 ح 45712

5 – فتح الباری ج 9 ص 141 و 142 و ج11 ص 76

6 – تهذیب التهذیب ج 10 ص 371

7 – سنن الکبری ج 7 ص 237

8 – تاریخ المدینة ج 2 ص 719 و 717

 

9 – معاویه بن ابی سفیان

منابع :

1 – مصنف عبدالرزاق ج 7 ص 499

2 – المحلی ج 9 ص 519

3 – شرح زرقانی ج 3 ص 154 ح 1178

 

10 – سلمة بن امیّة

منابع :

1 - المحلی ج 9 ص 519

2 - شرح زرقانی ج 3 ص 154 ح 1178

3 – مصنف عبدالرزاق ج 2 ص 499 و ج 7 ص 498

4 – جمهرة انساب العراب ، ابن حزم ص 159

5 – تاریخ المدینة ج 2 ص 719

6 – اسدالغابه ج 2 ص 224

 

11 – ربیعة بن امیة

1 – موطأ ج 2 ص 54 ح 42

2 – مسند شافعی ص 132

3 – الام ج 7 ص 235

4 – سنن الکبری ج 7 ص 235

5 – درالمنثور ج 2 ص 141

6 – الاصابة ج 1 ص 514

7 – مصنف عبدالرزاق ج 7 ص 503

 

 12 – عمرو بن حوشب

مصنف عبدالرزاق ج 7 ص 500

 

13 – ابیّ بن کعب

ایشان آیه شریفه را به گونه ای قراءت می کرد که متناسب با متعه و ازدواج موقت بود .

1 – جامع البیان ج 4 ص 19 ح 1784

2 – احکام القرآن للجصاص ج 2 ص 178

3 – سیوطی در درالمنثور ج 2 ص 140

4 – سیر اعلام النبلاء ج 15 ص 276

5- تفسیر المحیط ج 3 ص 218

6 – الغدیر ج 6 ص 233

 

14 – اسما دختر ابوبکر

راغب می گوید :عبدالله بن زبیر ، عبدالله بن عباس را به خاطر حلال دانستن متعه سرزنش کرد ، ابن عباس به او گفت : از مادرت بپرس که چگونه عقدی میان او و پدرت صورت گرفت ؟ او از مادرش پرسید و پاسخ شنید که من تو را به طریق متعه به دنیا آوردم. (المحاضرات ج 2 ص 94)

دیگر منابع :

المحلی ج 9 ص 519

شرح زرقانی ج 3 ص 154

مسند طیالسی ص227 ح 1637

زاد المعاد ابن قیم ج1ص 219

سیراعلام النبلاء ج 15 ص 243

 

15  - امّ عبدالله بنت ابی خیثمة

کنزالعمال ج 16 ص 522 ح 45726

 

16 –عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب

1 – محلی ج 9 ص 519

2 – مصنف عبدالرزاق ج 7 ص 496 ح 14021 و ج 7 ص 502

3 – جامع البیان ج 4 ص 18 شماره 7182-7181

4 – الکشف و البیان ج 3 ص  283 و 286

5 – سیراعلام النبلاء ج 15 ص 43 و 242 و ج 13 ص 108

 

این نام تعدادی از صحابه رسول خدا بود که آنها را ذکر کردیم و این بهترین حجت برای کسانی است که ادعا دارند از صحابه پیروی می کنند .